Haak by Daphne

De afgelopen maanden werden er weinig feestjes gevierd. Verjaardagen gingen stilletjes voorbij, bijzondere samenkomsten konden niet plaatsvinden. Dit zorgde voor de nodige teleurstellingen om mij heen. Voor de verjaardagen van onze jongste en vriendjes en vriendinnetjes probeerden we een creatieve oplossing te vinden, waarbij we ons netjes hielden aan de voorschriften, maar de dag toch een feestelijk tintje konden geven. 

Annemarie Arts, van Haakidee, moet hetzelfde gedacht hebben. Bij de lancering van haar vorige haakboek, Rammelaars en Knuffels haken voor baby's, vierden we nog een heel gezellig feestje bij Wolplein. Voor de lancering van haar nieuwe boek Gelukspoppetjes haken, dat afgelopen week uitkwam, vierde ze een feestje op afstand, dat ik mocht meebeleven.

Het openmaken van het pakketje dat ik in mijn brievenbus vond was al een feestje, compleet met slingers, ballonnen, confetti, thee, cake en een kaarsje. Én natuurlijk haar nieuwe boek.

Ik maakte er ook even echt een moment…

Soms krijg ik van die leuke verzoekjes, zoals deze keer, toen mij werd gevraagd om babyslofjes te haken om aan opa en oma een zwangerschap aan te kondigen. Zo leuk om deelgenoot te zijn van zo´n bijzonder geheim!

De dame in kwestie wilde graag slofjes met een strikje. Eerder haakte ik al superschattige babyslofjes volgens het patroon van Thuis door Titia. Dit patroon gebruikte ik nu weer als basis. Ook nu gebruikte ik Scheepjes Stonewashed garen. In plaats van de reliëfstokjes haakte ik een aantal rijen halve stokjes waar ik een koordje doorheen reeg.
Voor dezelfde dame mocht ik nóg een paar slofjes haken, maar met ander garen en een ander patroon. Op een ander moment zal ik deze ook laten zien.

Het patroon van het gehaakte Mandje is tot nu toe echt een van mijn meest bekeken en gehaakte items op mijn blog. Zelf haakte ik ´m ook al vaak, vooral op verzoek, in allerlei kleuren. Nadat ik voor een vriendin drie mandjes had gehaakt voor op de vensterbank in de badkamer, vroeg ze me of ik er ook één kon haken in een langwerpige vorm, die op dezelfde vensterbank kon staan en waar ze haar mascara´s en andere make-up spulletjes in zou kunnen doen. Het leukst zou het zijn als dit mandje leuk zou matchen met de ronde mandjes. En als het mandje ook een omslag zou hebben. Ik moest het even laten bezinken.


De bolletjes haalde ik wel meteen in huis, deze bleven een paar weken geduldig liggen. Tot het moment dat opeens het idee kwam. Ik weet inmiddels dat ik dit niet kan forceren, soms forceer ik tegen beter weten in, maar dat kost me dan zoveel energie dat het ten koste gaat van het plezier. Deze keer had ik geduld en kwam het idee dus vanzelf.

Ik vind 'm leuk, niet alleen voor mascara…

Al een tijdje had ik de uitdraai van het patroon van de Rose Fields omslagdoek van Drops Design in mijn to do map zitten. Ik begon ooit met het haken ervan met Merino Lace garen, maar kwam al snel tot de ontdekking dat dit garen echt niet aan mij is besteed. Dat gefriemel, ik word er helemaal gestoord van. Ik vroeg me ook steeds af hoe ik een sjaal van dat lace garen dan zou moeten dragen. En dus werd de kanten sjaal weer uitgehaald en belandde het garen in een van mijn kratten met wolletjes.


Toen ik mijn to do map weer eens doorbladerde, bedacht ik me dat dit best eens een leuk patroon kon zijn om met dik katoen te haken. De sjaal krijgt dan een compleet andere look. Ik koos voor mijn favoriete Yarn and Colors Epic in de kleur Petrol. De sjaal vlóóg van mijn haaknaald. Zo´n lekker patroon. En zo verrassend was het resultaat met dit dikke garen.

Echt gaaf vind ik ´m geworden. En zo zie je maar weer hoe leuk het is om dicht bij jezelf te blijven en te durven afwijken van een bestaand pa…