Verhaal sjaal

Al heel lang had ik een aantal bolletjes Baby Merino van Drops liggen. Ik had een nieuw patroon bedacht voor een sjaal en was inmiddels al een bolletje of 4 gevorderd. Maar telkens als ik het project weer oppakte, legde ik het al snel weer weg, omdat ik er te weinig lol in had. Vervolgens bleef de halve sjaal heel lang liggen. Zonde eigenlijk, want het garen vond ik heel fijn haken en ook de kleur vond ik erg mooi, weer eens wat anders dan het grijs, groen en blauw waar ik meestal voor kies.

 

Toen ik weer eens aan het snuffelen was op Pinterest, kwam ik een tof patroon tegen van Look At What I Made, een heerlijk verstand-op-nul-blik-op-oneindig-patroon met de naam My Story Shawl (Verhaal Sjaal dus).

 

 

Ineens bedacht ik me dat ik de half afgemaakte sjaal nog had liggen en dat dat garen wel heel geschikt zou zijn voor dit patroon.

 

 

Ik besloot de sjaal uit te halen. Dit doe ik steeds vaker. Ben ik een eind onderweg en ben ik niet helemaal blij met het resultaat, dan heeft het voor mij ook geen nut om door te haken. Haken doe ik tenslotte voor mijn plezier.

 

 

En ook komt het wel eens voor dat ik een project al heb afgerond, maar ik het vervolgens toch niet ga gebruiken. Dan gaat, hup, de schaar erin en rol ik er met de wolwinder weer een nieuw bolletje van.

 

Vanaf het moment dat ik met de My Story Shawl begon wist ik dat dit een toffe sjaal zou worden. Omdat je de geschulpte rand meteen mee haakt, zie je al direct nadat je bent begonnen hoe de sjaal er in z'n geheel uit gaat zien.

In mijn enthousiasme haakte ik flink door, waardoor de sjaal in no time klaar was. 

 

Helemaal blij ben ik dat ik mijn eerste sjaal heb uitgetrokken en het garen een tweede kans heb gegeven. Het is immers heerlijk garen, lekker zacht en soepel. Ik haakte de sjaal met 6 bollen Drops Baby Merino en haaknaald 4.0, waardoor de sjaal zelfs een beetje elastisch voelt. Heerlijk!

 

 



Omslagdoek

Van alles wat er van mijn haaknaald glijdt vind ik sjaals en omslagdoeken denk ik toch echt wel het leukst. Nu het herfst is kunnen de omslagdoeken weer uit de kast. Ik heb altijd graag sjaals gedragen, zo had ik een heel lange Oilily fase waarin ik elke dag zo'n sjaaltje droeg. Ik had er heel veel. En toen de kinderen klein waren droegen zij ze bij hun jas. Een groot deel van mijn verzameling heb ik inmiddels weggedaan, mijn favoriete exemplaren heb ik nog bewaard voor je weet maar nooit.

Tegenwoordig kies ik voor wat minder kleurrijke sjaals, liefst gewoon in één kleur.

Zo haakte ik deze bruine, wollen omslagdoek met een dubbele draad Drops Flora. 6 bollen gebruikte ik en haaknaald 9.0.

Precies hetzelfde is ie als Omi's sjaal, maar in deze kleur krijgt de sjaal toch weer een andere look.

 De omslagdoek is gehaakt volgens het patroon van Jessie At Home, hier vind je ook de door mij naar het Nederlands vertaalde versie.

Blik

De Dutch Design Week is al weer een paar dagen voorbij, langzaamaan kom ik van mijn roze wolk. Ik ben nog niet helemaal geland, nog steeds krijg ik leuke reacties en dan veer ik elke keer weer even omhoog.

De afgelopen weken hebben mijn handen niet stilgestaan en gleden er verschillende projecten van mijn haaknaald. Zo was vorige week mijn schone zus jarig en wilde ik een stoere woonaccessoire voor haar maken. Een hele tijd terug had ik een aantal kaarsjes in blik gescoord. Erg leuk, maar het etiket vond ik wat te liefjes. Nu had ik al vaker hoesjes om windlichten of om kaarsen gehaakt (deze liet ik zien in de blogposts Kaars, Lentelicht en Windlicht) maar ik wilde nu een stoerdere variant haken.

Ik haakte het hoesje niet rond, maar in een rechthoek, die net wat groter was dan de omtrek van het blikje. Vervolgens naaide ik de uiteinden strak tegen elkaar aan, waarbij er een strook aan de buitenkant overbleef. Een stukje leer eraan en klaar.

Het hoesje is natuurlijk niet alleen te gebruiken bij een kaars in blik. Je kunt hetzelfde doen met een conservenblik, dat je gebruikt als, ik noem maar wat, een pennenhouder. Ook de maat van het blikje maakt niet uit, je past gewoon het aantal lossen aan waarmee je begint en zorgt dat de ketting van lossen net wat ruimer is dan de omtrek van je blik.

PATROON BLIK

Nodig:
1 bol Drops Paris katoen
haaknaald 5.0
stopnaald
stukje leer (bijvoorbeeld van een oude riem)

Start met een ketting van lossen, een even aantal + 1 keerlosse, waarbij de ketting van lossen net iets groter is dan de omtrek van het blik.

1. 1 v in elke losse vanaf de 2e losse vanaf de haaknaald.

2. 1 keerlosse, *1 v in de voorste lus van de steek, 1v in de achterste lus van de volgende steek*, herhaal *_* tot aan het einde van de rij.

3 - x. herhaal rij 2 tot je de gewenste hoogte hebt bereikt. Let op, trek je lapje even strak om het blikje heen en kijk goed of de hoogte nog steeds goed is of dat er nog een rij bij moet.

Hecht af, waarbij je de draad ruim afknipt. Met deze draad naai je de uiteinden strak aan elkaar, zodat ie goed om het blikje heen klemt en waarbij er een strook aan de buitenkant overblijft. Naai er tot slot een stukje leer aan.

Antimacassar III

Een paar dagen terug vertelde ik al over de Dutch Design Week en over de bijzondere opdracht die ik kreeg. Zo ontzettend veel lieve reacties kreeg ik op mijn blog, via Facebook en op Instagram, het maakte me nog trotser dan ik al was. Hoe de gehaakte antimakassar er oorspronkelijk uitzag liet ik je al zien.

Gisterenmiddag reden manlief, de meiden en ik naar Eindhoven om een bezoekje te brengen aan de Dutch Design Week. Al jaren waren we van plan om te gaan, maar dat kwam er steeds niet van. Nu moesten en zouden we natuurlijk gaan om de bronzen stoel van ontwerper Ruben van Megen in het echt te bewonderen.

Nadat we een rondje hadden gelopen in het pand, waar natuurlijk veel meer moois te zien is dan alleen de bronzen stoel, liepen we naar de galerie op de tweede etage.

Daar stond ie dan, samen met nog enkele andere, indrukwekkende ontwerpen van Ruben van Megen.

Ik durfde bijna niet te gaan zitten op deze kostbare stoel, wilde 'm natuurlijk vooral heel goed bekijken en voelen. De steken van het oorspronkelijke katoenen kleedje waren nog goed te zien, zo bijzonder.

Wil je ook een bezoekje brengen aan de Dutch Design Week? Dat kan nog tot en met zondag
28 oktober op verschillende locaties in Eindhoven. De stoel vind je in de galerie van
Piet Hein Eek, Halvemaanstraat 30 te Eindhoven. Toegang is hier gratis.

Dutch Design Week

Vlak voor de zomervakantie kreeg ik een heel bijzonder verzoek. Ik had me net voorgenomen om geen opdrachtjes meer aan te nemen, maar deze vraag was zo uniek, dat ik er ondanks alle drukte en het gebrek aan tijd geen nee tegen wilde zeggen.

Ik kreeg het verzoek om een antimakassar te haken, dat is zo'n gehaakt kleedje (of doily, zoals we dat nu noemen), dat eind 19e en begin 20e eeuw vaak op de leuning van een stoel of bank werd gelegd, op de plek waar het hoofd de stof raakt, om de stof van het meubelstuk te beschermen tegen de makassarolie, die in die tijd door mannen werd gebruikt in het haar. Als kind heb ik ze wel eens gezien, waar weet ik niet meer. Misschien wel bij mijn oma thuis.

De antimakassar moest van een bepaalde dikte en grootte zijn en met veel openingen. Ik dook meteen mijn archieven in, op zoek naar een geschikt patroon. Het werd een mix van het patroon dat ik al eerder haakte in Okergeel en een deel dat ik zelf bedacht om aan de juiste afmetingen te komen.

Het kleedje zou in een mal geplaatst worden, waarna er brons van zo'n hoge temperatuur gegoten worden, dat het kleedje zou verbranden en het brons ervoor in de plaats zou komen. Na de eerste test mocht ik nog een paar exemplaren haken, al dan niet met wat kleine aanpassingen. Het leuke was dat ik steeds op de hoogte werd gehouden van het testresultaat, het ene wat succesvoller dan het andere.

Vorige week kreeg ik de foto's toegestuurd van het eindresultaat. Mijn hart maakte een sprongetje. Zo ontzettend gaaf! Het bronzen kleedje was bewerkt zoals beschreven en onderdeel geworden van een heel bijzonder ontwerp dat te zien zal zijn op de Dutch Design Week, die plaatsvindt van 20 t/m 28 oktober in Eindhoven. Nieuwsgierig geworden? Kijk dan hier voor meer informatie over het prachtige ontwerp en hier voor de plek waar het ontwerp te zien zal zijn.

Stola

Eerder vertelde ik dat ik de Vliegersjaal had gehaakt uit het boek Natuurlijk Haken van Maaike van Koert. Ook het patroon van de Stola uit dit boek nam ik mee op vakantie.

Eigenlijk vond ik dit patroon nog leuker dan die van de vliegersjaal. Op een ochtend, toen ik een van mijn nieuwe zomerjurkjes droeg, bedacht ik me dat de kleur van dit jurkje wel een heel toffe kleur zou zijn voor een sjaal die ik erbij zou kunnen dragen.

Een goede reden om direct naar de wolwinkel te gaan, zodat ik het garen kon uitzoeken bij deze jurk. Een lekker luchtig garen moest het zijn, het zwierige zomerjurkje zou ik immers alleen dragen als het warm weer is en dan zit je niet te wachten op een warme sjaal. Onderweg hoopte ik dat de juiste kleur zou vinden tussen de kleuren van Lana Grossa Cotton Mix, ideaal garen voor deze sjaal, had ik bedacht. En gelukkig vond ik 'm, precies in de goede kleur. Ik kocht 6 bollen Lana Grossa Cotton Mix 80.

Ondanks dat ik mij had voorgenomen om dit project te bewaren voor op vakantie, kon ik het niet laten om er meteen mee aan de slag te gaan. Met haaknaald 5.0 en de vele dubbele stokjes vorderde het snel, dus ik besloot de sjaal toch maar even opzij te leggen.

In de auto, bij de tent en bij het zwembad haakte ik verder aan de sjaal, om er vervolgens thuis de laatste hand aan te leggen. Inmiddels is het geen weer meer voor mijn zwierige zomerjurkje, maar ook bij een van mijn vele donkerblauwe outfits past ie prima.

Het originele patroon heeft leuke flosjes aan de uiteinden van de sjaal. Met dit garen vond ik het effect lang niet zo leuk en dus besloot ik ze weg te laten.

Stoere mand

Een tijdje terug kreeg ik een leuke mail van Hobbii met de vraag of ik het leuk vond om garen te testen en hierover te schrijven op mijn blog. Hobbii is een wolwebwinkel uit Denemarken die zich sinds dit jaar ook richt op de Nederlandse markt.

 

 

Omdat ik op dat moment even niet zo goed wist wat ik dan zou willen haken, nam ik een kijkje op de website van Hobbii. Ik was verrast door het grote aantal toffe patronen, waarvan een waar mijn oog direct op viel, de mand met de leren hengsels.

 

 

Al langer wilde ik een wat grotere mand haken, maar ik wist niet goed wat voor garen ik hiervoor moest gebruiken om er een stevig exemplaar van te maken. De leren banden vond ik ook te gek, dat maakt de mand zo lekker stoer.

 

 

Deze mand moest het dus worden. Samen met Laudy van Hobbii bekeek ik welk garen en welke kleur het best aan mijn wensen voldeed. Het werd Hobbii Ribbon. Het complete pakket voor de mand, met de leren banden en de holnieten voor de bevestiging van de banden, werd enkele dagen later bezorgd. Ik kon niet wachten om ermee aan de slag te gaan.

 

 

Het garen voelde verrassend zacht, maar bleek toch heel stevig en is daardoor erg geschikt voor het haken van stoere woonaccessoires. Met slechts een bol haakte ik in no time een flinke mand. Vervolgens maakte ik er de leren hengsels eraan, die de stoere look helemaal afmaken.

 

De materialen die nodig zijn om de mand te maken werden gesponsord door Hobbii.