Haak by Daphne

Het is een extreem rustige zondagochtend. Wonend aan een drukke fiets- en wandelroute komen hier op zondagochtend normaal gesproken veel wandelaars en fietsers voorbij. Maar vanochtend is het stiller dan anders, lijkt het. Waarschijnlijk slaapt iedereen zijn roes uit van de carnavalszaterdag. Vanmiddag zal het wel weer anders zijn, dan komt hier iedereen weer uitgedost voorbij op weg naar de optocht. Wel lekker, die stilte. Kan ik even in alle rust op de bank mijn favoriete blogs lezen en verder haken aan een van mijn WIP's. Naast mij op de bank ligt, behalve jongste, mijn vers gehaakte wieberkussen, dat ik haakte met Lammy Rio (de grijze tinten) en Yarn and Colors Must-have (het tweede katoentje uit het gewonnen pakket van Wolplein). Deze twee katoentjes lijken qua structuur op elkaar, een beetje stug, maar wel fijn, en dus kon ik ze gemakkelijk combineren. Want dat komt natuurlijk nogal nauw bij een strak patroon zoals dit. Als de wiebers en driehoekjes niet gelijk zijn v

Van tijd tot tijd pak ik het boekje Sweet Crochet er weer eens bij. Ik ben dan niet zo'n liefhebber van het haken van amigurumi's, veel te veel gefriemel naar mijn zin, maar voor de schattige poppetjes in Sweet Crochet heb ik echt een zwak. Ik haakte ze ook al bijna allemaal, met Josephine als absolute favoriet. Josephine werd al snel door jongste toegeëigend en ligt sindsdien als een prinsesje in het poppenbedje op de kamer van jongste. Laatst kocht ik twee bolletjes dun haakkatoen van Lammy. Ik wilde er een paar mooie doily's van haken, maar na één poging hield ik het voor gezien (leuk om te haken, maar wat moet ik er verder mee...?). Ik bedacht me dat ik dit garen ook wel zou kunnen gebruiken voor een kleine Josephine. En zo ontstond Fientje, het kleine zusje van Josephine, die inmiddels naast haar grote zus in het poppenbedje ligt. ;-) 

Toen ik in 2014 begon met mijn blog was de Stoere deken een van de eerste haakprojecten die ik liet zien. Heel leuk vind ik het om te zien dat deze nog steeds heel veel bekeken wordt. Het is ook wel echt een tijdloze deken. Ik haakte 'm destijds voor onze oudste, in het grijs met donkerroze, toen de kleuren van haar kamer. In de loop der tijd maakte het roze plaats voor mintgroen. De deken paste niet meer op haar kamer en kwam in een hoekje in de huiskamer te liggen.  Ook in onze huiskamer paste het roze randje niet en toen ik enthousiast bezig was met nieuwe krukhoesjes van Stylecraft Special dk en ik nog wat over had, besloot ik hiermee de stoere deken te voorzien van een nieuwe touch. Het roze randje ging eraf en ik haakte met het restje Stylecraft Special dk strepen op de deken. De deken is weer als nieuw en past nu helemaal in ons interieur. PATROON STOERE DEKEN Je kunt de deken in iedere gewenste maat haken. Mijn exemplaar is ongeveer 100 cm (b) x

Dank jullie wel voor al die leuke reacties op het blogbericht van mijn kleine haakster . Vol verbazing was ze dat er zoveel reacties kwamen en ze heeft ze, glimmend van trots, allemaal gelezen. Wolplein organiseerde een tijdje terug een leuke giveaway, waarbij je verschillende merken katoen kon winnen om uit te proberen. Omdat ik eigenlijk altijd maar één merk gebruik (Rio van Lammy, omdat dat in een gezellig winkeltje bij mij thuis om de hoek wordt verkocht), leek het me leuk om dit pakketje te winnen en dus deed ik mee. Superblij was ik met het pakketje dat ik won. Ik werd niet alleen verrast met de verschillende katoentjes voor mijn eigen vergelijkend garenonderzoek, maar er zaten ook allerlei andere leuke haakhebbedingetjes bij. Ik besloot te beginnen met Phildar Coton 3 en koos voor het patroon van Raspberry uit Sweet Crochet . Het garen voelde heerlijk zacht, zachter dan ik gewend ben van Lammy Rio, en haakte lekker weg. Voor het snoetje, de handjes, de voetjes en het st

Vandaag heb ik een bijzondere gastblogster: mijn eigen kleine haakster, onze jongste. Net als mama hou ik van haken. Normaal haak ik een sliert, maar nu wilde ik iets anders proberen. Gisteren gingen we naar Wolplein, ik zag een leuke bol wol en ik dacht daarvan wil ik een muts en een sjaal haken. Later vond ik een heel fijne haaknaald, en nog wat later een leuk poefding (pompon). Toen we thuiskwamen gingen ik en mama meteen aan de slag. Mama maakte een beginnetje en later kon ik het zelf.   Ik haakte met halve stokjes en ik leerde ook hoe ik moest meerderen. Toen de muts groot genoeg was maakten we het poefding (pompon) er op.  Van het restje maakte ik een kolsjaal. Ik vond het heel leuk om te doen, en ik ga snel naar mama's wol voorraad op zoek naar leuke wolletjes. Supertrots ben ik op onze kleine dame, die ineens zo mooi kan haken, zelf foto's kan bewerken én een mooi blogbericht kan schrijven. Laten jullie een gezellig berichtje voor haar achter?

Dank jullie wel voor de leuke reacties op het vest en voor de goede tips voor een vest voor mijzelf. Ik heb nu al zin om er een te gaan proberen, maar eerst moet er een aantal grote WIP's worden afgewerkt. Zo ben ik momenteel bezig met een kussenhoes en met een mooie, wollen omslagdoek. Er kwamen al verschillende kleine projectjes tussendoor, want een beetje afwisseling blijft toch fijn. Bovendien moet ik van mijzelf eerst een deel van mijn grote voorraad wol opmaken. In de loop der jaren heb ik zoveel verzameld en bewaard. Nadat een grote voorraad garen dat ik toch niet gebruikte naar school is gegaan, bleef er nog aardig wat over. Dit alles heb ik keurig gesorteerd, zodat ik weer een beetje zicht kreeg op wat ik allemaal nog had. Zo had ik al tijden 2 bollen sokkenwol liggen, die ik ooit kocht omdat ik de kleuren zo mooi vond. Geen idee had ik wat ik ervan zou gaan maken, dus de bollen bleven lange tijd liggen.  Het voordeel van sokkenwol is dat er enorm vee

Het haken van een lang vest voor mijzelf staat al lange tijd op mijn verlanglijstje. Tot op heden vond ik helaas nog geen geschikt patroon voor een (plussize) vest voor mijzelf. Om het toch een keer te proberen wilde ik er eerst een haken in een kleine maat, die van jongste. In eerste instantie stond ze er niet om te springen, maar toen ik haar beloofde dat ze 'm echt niet hoefde te dragen als ze niet wilde en alleen als paspop hoefde te dienen, was ze om. Met af en toe wat tegenzin hielp ze me toch geduldig bij het haken van het vest, waarvan het resultaat me uiteindelijk helemaal niet tegenviel. Alleen de hals bleek wat te wijd te zijn. Maar om helemaal opnieuw te beginnen, daar had ik eigenlijk geen zin in. Jongste zit er niet mee, het vest hangt gewoon bij haar in de kast en is zelfs al een paar keer gedragen. Als jij misschien een mooi patroon weet voor een plussize vest, dan hoor ik het graag van je!

Toen onze oudste een baby was hadden we in de box altijd een mooie, gehaakte bal liggen van Anne-Claire Petit, een roze met gekleurde stippen en een rammeltje erin. Ik weet niet eens meer of ik 'm zelf kocht of dat we 'm cadeau hadden gekregen, maar ik vond 'm geweldig. Dat ik toen toch niet op het idee kwam om zelf te gaan haken, snap ik achteraf eigenlijk niet. Na al die jaren, oudste is nu 12, leek het me leuk om er zelf één te maken. Het werd een roze bal met een witte stippen. Omdat ik vind dat ik mooier kan meerderen dan minderen haakte ik 2 helften, die ik aan elkaar naaide. Ook stopte ik er een rammeltje in. Het door mij gemaakte exemplaar is inmiddels weggegeven. Met het weg doen van het oude exemplaar van Anne-Claire Petit heb ik een beetje meer moeite...