Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit januari, 2020 tonen

Drie tinten goud omslagdoek

Enkele weken terug vertelde ik dat ik enthousiast aan het breien was geslagen. Ik showde mijn mooie mandje met bolletjes katoen in roze, creme en geel, oftewel rosé, wit en geel goud. Een omslagdoek wilde ik ervan maken met de ribbelsteek. Heerlijk met mijn verstand op nul, ik hou ervan. Al snel had ik een erg leuk idee, een omslagdoek met schuine strepen moest het worden.  Nu haak ik niet zo heel vaak met meer kleuren, meer het beviel me eigenlijk heel goed. Normaal gesproken slaat bij mij de verveling toe als ik zo´n bolletje of 5 opgehaakt of -gebreid heb. Maar nu kon ik na een paar bollen roze al beginnen met de strepen. Voor mijn gevoel schoot dat lekker op. Ook kreeg ik steeds meer handigheid in het breien. En daardoor ook steeds meer plezier. De omslagdoek is niet symmetrisch.  De ene zijde is langer dan de andere, waardoor je de knoop in de sjaal leuk aan de zijkant kunt maken. In mijn enthousiasme schreef ik tijd

Avocado roze

Afgelopen oktober kwam het boek Handmade uit. Dit prachtige boek is geschreven door Jessica Kouwenhoven, bekend van Studio Forest Friends . In het bericht Bee Happy Bag schreef ik al over het boek en over de tas die ik voor het boek mocht testhaken. Helemaal blij was ik toen het boek in de brievenbus viel en ik kon niet wachten om ermee aan de slag te gaan. Ik wilde heel graag, net als Jessica, garen verven met natuurlijke materialen, had al zoveel mooie foto's van haar voorbij zien komen! De met avocado schillen geverfde strengen vond ik het allermooist, die wilde ik ook! Bij het lezen van de instructie werd me al snel duidelijk dat garen verven niet iets is wat je zomaar even doet. Je hebt er bepaalde spullen voor nodig (niet zoveel hoor, maar net wat dingen die ik niet in huis had) en vooral geduld. Allereerst moesten er avocado schillen en -pitten worden gespaard. Nu vind ik dat niet zo'n straf, ik ben dol op avocado's. Ik kocht een aantal bollen o

Baby sjaaltje

In mijn vorige bericht En toen was het 2020 , vertelde ik over twee bolletjes Manos Del Uruguay Silk Blend. Ik kreeg ze van een oude bekende die grote opruiming aan het houden was en die mij verwende met twee tassen vol prachtige wolletjes. De bolletjes verloopgaren kon ik niet opruimen, ik vond ze zo mooi en ik wilde er liefst meteen mee aan de slag. Verloopgaren vind ik vaak erg mooi, maar in mijn haakwerk vind ik het vaak tegenvallen. Al vaker zag ik prachtige breiprojecten van verloopgaren. Zeker met een tricotsteek vind ik verloopgaren erg mooi. Maar breien... dat is nooit zo mijn ding geweest. Het resultaat van mijn breiwerk valt altijd tegen, omdat het er nooit zo netjes uitziet als mijn haakwerk. Als ik brei, dan doe ik dat meestal met dik garen. Ik moest toen denken aan wat Sofie een tijdje terug tegen me zei. Dat als je breit met dunner garen en dunnere naalden, dat je oneffenheidjes in je steken veel minder ziet. Ik dook in mijn beperkte voorraad breina

En toen was het 2020

… En ontbrak het mij aan inspiratie. Aan het begin van 2019 had ik een flink aantal onafgemaakte projecten liggen die ik van mezelf in 2019 eerst moest afmaken. Eén voor één nam ik ze onderhanden en maakte ik ze netjes af. Aan het einde van het jaar nam ik even een eindsprint. Het nieuwe jaar wilde ik niet wéér beginnen met een stapel WIP's/UFO's en dus werkte ik hard om in de kerstvakantie alle aangenomen opdrachten en ontwerpklussen af te ronden. En dit lukte! Op één projectje na. Te overzien toch? Na de kerstvakantie was ik klaar voor wat nieuws. Maar wat... Ik bladerde door mijn haakboeken en magazines, maar het kwam niet. Uit ervaring weet ik dat de inspiratie echt wel weer komt en je het niet kunt afdwingen, maar irritant was het wel even, want ik wilde aan de slag, maar met wat... Toen kreeg ik een appje van een oude bekende, die vertelde dat ze ging verhuizen en of ze me blij kon maken met twee tassen met garen die ze niet meer gebruikte