Haak by Daphne

Laatst waren manlief en ik op een zonnige zaterdagmiddag in de stad (Tilburg). Jongste had met vriendinnen afgesproken om bubbel tea te gaan drinken en ik had een klein cadeautje nodig. De winkelstraat, daar hadden we geen zin in, dus we wandelden een rondje net buiten de winkelstraat om.  Leuk om te zien hoe alles daar veranderd is. En om te zien dat er de laatste jaren veel aandacht is besteed aan het mooier maken van de stad. Want, eerlijk is eerlijk, Tilburg is nu niet echt de mooiste stad van Brabant. Doe mij dan maar Den Bosch, waar ik dichtbij opgroeide, of Breda, waar manlief en ik na onze studie gingen samenwonen. Wel hebben we er veel mooie herinneringen. Manlief zat er op de middelbare school, dezelfde als onze meiden nu en we brachten er (een deel van) onze studententijd door. Het is de stad waar wij elkaar leerden kennen, in de studentenkroeg, en waar onze twee meiden werden geboren.  Terug naar die zaterdagmiddag, tijdens onze trip down memory lane bracht ik een bezoekje

Afgelopen zaterdag werd ik verrast met een feestpakket ter ere van de boeklancering van Feest- en Gelukspoppetjes Haken , al weer het 15e (!) boek van Annemarie Arts, ook wel bekend onder de naam Haakidee. Van het uitpakken van zo'n mooi verrassingspakket maak ik altijd even een momentje. In het met liefde ingepakte pakketje vond ik het boek, dat ik kreeg aangeboden door Uitgeverij Kosmos en een lief buisje geluk van De Winkel van Maartje, aangevuld met lekkers en leuks van Annemarie. Het boek, dat vanaf vandaag in de winkel ligt, staat boordevol leuke ideetjes en patronen voor het haken van gelukspoppetjes, verjaardagskettingen, boekenleggers en vingerpoppetjes. Op de Instagram pagina van Annemarie had ik laatst bovendien gezien dat Annemarie een bijtring van 10 cm doorsnee had gecombineerd met een gehaakt gelukspoppetje. Dat vond ik zo'n leuk idee, dat ik daarmee begon. Ik koos het schattige schaapje en deed in de onderste gehaakte kraal een rammeltje.  Daarna

Ik zie mezelf nog zitten op de basisschool tijdens de handvaardigheidles, in de gang met de tegeltjes tegen de muur en de granieten vloer, met mijn macrame werkje aan de kapstok. Van dat stugge, gele touw gebruikten ze daarvoor, waar je handen binnen de kortste keren pijn van deden.  In die tijd hadden we thuis van die kokosmatten op de vloer en zag je in veel huizen planken voor het raam, hangend aan geknoopte touwen, vol met plantjes. Grappig hoe je nu weer veel van die elementen terugziet, maar dan in een wat hippere variant. Laatst stond ik bij Ons Winkeltje voor de kast met bolletjes van Durable en viel mijn oog weer op het macramé garen, ik wilde het toch eens gaan proberen. Een paar plantenhangers, dat kon zo moeilijk niet zijn. De knopen had ik immers bij het maken van armbandjes niet zo lang geleden nog geoefend. Bij de bouwmarkt kocht ik een paar S-haken, dat vond ik mooier dan zo'n grote lus en dit leek me wel zo handig bij het ophangen ervan. En

De oranjegekte vliegt je weer om de oren als je de televisie aanzet. Persoonlijk heb ik meer met het EK hockey dan met het EK voetbal. Dat kan ook haast niet anders, met twee hockeyende dochters en een echtgenoot die al jarenlang onze dochters coacht.  Onze oudste heeft kaartjes kunnen bemachtigen voor het EK hockey voor morgen en kijkt er al weken naar uit. Het eerste evenement sinds lange tijd. Ik kan het me zo goed voorstellen, voor een 16-jarige dame die graag de wereld ontdekt waren de afgelopen maanden niet makkelijk. De doos met oranje attributen kan dus van zolder worden gehaald, al geloof ik niet dat zij in vol ornaat op de tribune zal gaan zitten. Maar misschien wel in wat subtieler rood, wit en blauw. ;-) Een tijdje terug haakte ik weer mijn favoriete omslagdoek in de granietsteek met Yarn and Colors Epic. Als hoofdtint koos ik donkerblauw en voor de rand gebruikte ik één bol crème en één bol rood. Leuk hoe zo'n sjaal er dan weer helemaal anders uitziet dan wan