Haak by Daphne

Afgelopen vrijdag is de zomervakantie van onze meiden officieel begonnen! Oudste was al eerder vrij en sloot haar eerste jaar op de middelbare school afgelopen week af met een brugklaskamp. Vrijdagmiddag haalden we haar op, zonder stem maar vol enthousiaste verhalen. Jongste genoot van de laatste dagen in groep 6, want naar school gaan vindt ze eigenlijk nog leuker dan vakantie. Supertrots ben ik op allebei, oudste heeft dit jaar ervaren dat ze soms hard moet werken voor een goed cijfer en jongste was heel stoer, zocht uitdagingen op en verlegde haar grenzen. Na de vakantie gaat oudste naar de 2e en jongste naar groep 7. Maar eerst is er tijd om lekker te relaxen en leuke dingen te doen. En ondanks dat ik vol ideeën zit en er genoeg is om te laten zien, heb ik besloten weer een zomerstop te houden op mijn blog. De afgelopen jaren merkte ik dat dat heel verfrissend werkt. Er wordt natuurlijk gewoon doorgehaakt, maar vooral ook genoten van de zomer, ons gezin en de vakantie. Ik we

Elk jaar maak ik voor onze meiden een fotoboek waarin alle hoogtepunten van het jaar komen te staan. De mooiste foto's worden uitgezocht, want ik maak er altijd te veel, zeker nu ik tussendoor ook veel foto's maak met mijn telefoon. Het liefst maak ik foto's met mijn spiegelreflexcamera, niet alleen van de meiden, maar ook voor mijn blog. Zo fijn vind ik dat om te doen, de tijd nemen om mooie plaatjes te maken. Eigenlijk zou ik me best nog wel eens wat meer willen verdiepen in fotografie, want ik weet zeker dat mijn camera veel meer mogelijkheden heeft dan dat ik er gebruik. De afgelopen drie jaar maakte ik voor mijn blog alleen al ruim 3.000 foto's (aanstaande vrijdag is het drie jaar geleden dat ik mijn eerste blogbericht plaatste). Behalve dat een selectie van deze foto's op mijn blog wordt gezet, gebeurt er eigenlijk niets met al die plaatjes. Toen ik door Fotofabriek werd gevraagd om een fotoalbum te testen, hoefde ik niet lang na te denken over de inhoud

Elke donderdagmiddag heeft jongste vioolles. Inmiddels is ze zo groot dat ze ook best zelf naar de muziekschool kan fietsen. Op de terugweg wandelt ze dan vaak met haar fiets aan de hand en de vioolkoffer in haar fietsmand over de markt en stopt ze bij de stroopwafelkraam om daar een lekkere, verse, warme stroopwafel te kopen. Soms ga ik nog met haar mee naar de muziekschool, als het regent of gewoon voor de gezelligheid. Want ik kan er zo van genieten om haar vanaf de gang, door het raampje, te zien genieten van haar vioolles. De laatste les van dit schooljaar zit er weer op. Haar derde jaar al weer. En na de zomer gaat ze gewoon weer door. Sinds twee jaar heeft ze les van een hele lieve juf. Aan het einde van dit lesjaar wilden we haar graag een cadeautje geven als bedankje. Bij ons laatste bezoekje aan Wolplein kochten we een paar bollen Rico Creative Bubble en het leek ons leuk om daarmee iets te doen. Zelf een spons haken bleek voor jongste iets te ambitieus. Wel koos ze z

Het afgelopen jaar las ik een aantal keer over een Bullet Journal. Sommige enthousiastelingen deden zelfs de agenda uit de winkel de deur uit en maakten er zelf één. Ik volgde de berichten met interesse en de laatste weken begon het steeds meer te kriebelen. Ik ging er meer over lezen en kwam tot de conclusie dat dit best iets voor mij zou kunnen zijn, maar dan wel zonder allerlei verplichtende lijstjes, want daar krijg ik dan ook weer de kriebels van.   Nu is het leuke van een Bullet Journal, dat je helemaal zelf bepaalt wat je er wel en niet in zet. Er zijn eigenlijk geen regels. Wel is het handig om vooraf na te denken wat je erin kwijt wil. En om het in het begin een klein beetje gestructureerd aan te pakken. Op Pinterest zijn er veel tips te vinden over hoe je je Bullet Journal kunt opzetten. Voordat ik begon bekeek ik verschillende voorbeelden om te bedenken wat ik wel en wat ik niet wilde. Toen ik dat eenmaal wist, pakte ik het als volgt aan:   1. NOTITIEBOEK Ik koch

Zelf kleding maken doe ik niet zo vaak. Af en toe haak ik iets voor jongste, dat is qua formaat niet zo'n omvangrijk project en zij is vaak ook bereid om als paspop te dienen. Want tussendoor moet er vaak gepast worden. Voor mijzelf heb ik, met dank aan een aantal lieve lezeressen van mijn blog, inmiddels een aantal heel leuke patronen liggen om eens te proberen, maar ik heb de moed nog niet kunnen verzamelen om hieraan ook daadwerkelijk te beginnen. Een babytruitje is wat dat betreft een stuk eenvoudiger en leuk om tussendoor te haken. Nu had ik er niet direct een bestemming voor, maar ik vond het patroontje zo leuk dat ik het niet kon laten eraan te beginnen. Een tof patroontje wat lekker weghaakt. Zo snoezig vind ik ze, in deze lieve kleurtjes. Ik gebruikte het patroon van ByClaire , maar paste het iets aan. In plaats van de halve stokjes die zij voor het rond gehaakte gedeelte gebruikt, haakte ik stokjes. Voor de afwerking vond ik het mooi als