Haak by Daphne

We leven in een bizarre tijd. Eerder vertelde ik al dat het met ons eigenlijk best goed gaat, we hebben het fijn met elkaar en maken er het beste van. En dat geldt gelukkig voor veel mensen om mij heen. Toch wordt ieder van ons, in meer of mindere mate, geraakt door zorgen, ziekte, verlies, angst, stress of eenzaamheid. En hoe lastig is het dat je een ander niet meer even een knuffel kan geven of een arm om iemand heen kan slaan. Troost en affectie moeten we uiten op een andere manier dan we gewend zijn en dat vraagt om wat creativiteit. Een telefoon- of videogesprek, een kaartje, een kort contactmoment op afstand of een klein cadeautje is opeens een stuk waardevoller geworden nu het samen zijn, dat altijd zo gewoon was, niet meer mogelijk is. Misschien voel je zelf ook wel de behoefte om even je gedachten te verzetten. Het haken aan een klein, eenvoudig projectje als dit hart kan dan heel fijn zijn. Patroon Hart onder de riem (PDF) Er is vast wel iemand in jouw omgevi

Vanuit een zonnig Brabant wens ik je een heel fijn Pasen toe. Voor diegene die deze dagen moet werken een extra schouderklopje. Heel veel respect voor jou. Voor diegene die ziek is of zich zorgen maakt over een naaste een dikke knuffel en veel beterschap.  Ik ben dankbaar dat ik vandaag met mijn schatten zorgeloos kan genieten van het mooie weer. Het enige wat vandaag op het programma staat is wat haken en lekker koken.  Gisteren verrasten we, samen met onze zussen, mijn ouders met bloemen en een verrassingsdiner voor twee en mijn schoonouders met een paasmand vol lekkers. Alles op gepaste afstand.  Maar wat is het fijn om elkaar toch af en toe even in het echt te zien, naast de telefoontjes en de videochat. De knuffels bewaren we voor later. Over knuffels gesproken, deze lieve paashazen mocht ik haken voor Signia  in Voorburg, de afgelopen weken stonden ze te shinen in de winkel. Mocht je, net als ik, graag stijlvol ge

Nog een week en dan is het al weer Pasen. Het eerste lekker lange weekend van dit voorjaar. Nu zullen de paasdagen dit jaar wel anders zijn dan anders. Geen bezoekjes aan onze ouders of eropuit. En ook geen gouden bruiloftsfeest voor mijn ouders, dat we op paaszaterdag zouden vieren. Onze feestoutfits blijven nog even in de kast, maar dat is niet zo erg. Ik vind het vooral heel sneu voor mijn ouders, die hier zo lang naar hebben uitgekeken. En naar de komst van mijn zusje en haar gezin. De datum is inmiddels verzet naar het najaar en we hopen maar dat het dan wel kan plaatsvinden en dat iedereen er in goede gezondheid bij kan zijn. Pasen vieren we nu dus maar met zijn viertjes, dankbaar dat we elkaar hebben om van dit soort dagen samen te genieten. De afgelopen jaren haakte ik voor Pasen altijd wel een of meer eiermutsjes. Op de basisschool mochten de meiden altijd een versierd ei mee naar school nemen voor een klasgenootje en daar moest dan natuurlijk altijd zo'n gehaakt m