Woef!

Amigurumi's vind ik vaak zo leuk, maar het haken ervan is echt niets voor mij. Het gefriemel bij het maken van al die kleine onderdelen en het tellen ben ik snel beu. De eerste keer dat ik er één haakte zorgde voor een hoop hilariteit. Het moest een knuffelkonijntje worden, maar het eindresultaat leek meer op een soort van voodoo poppetje.

Sinds ik werk met een toerenteller en markeerders blijkt het een stuk gemakkelijker te zijn.

En af en toe, als ik echt een heel leuk patroontje tegen kom, waag ik mij eraan. Zo kwam ik al meerdere malen het teckeltje van Stip & HAAK tegen. Zo ontzettend schattig vond ik die. Het duidelijke patroon bleek zelfs voor mij te doen.