Gele top

Zoals ik al eerder vertelde (en liet zien) werd aan het begin van de zomer onze tuin opnieuw aangelegd. De grootste wens van onze jongste was een schommel. De schommel was ook de reden dat we zo lang hadden gewacht met het aanpakken van de tuin, we wachtten op het moment dat de interesse van jongste in de schommel zou verliezen. Maar dat moment kwam niet en na 10 jaar vonden we het toch echt tijd dat er iets aan onze tuin, die er echt niet meer uit zag, werd gedaan.

Tot grote vreugde van onze jongste had de ontwerpster in het ontwerp een schommel meegenomen. Deze moest komen te hangen aan een verstevigde pergola. De schommel die we hadden wilden we niet meer terughangen, een houten schommel moest er komen. Op een vrije middag reden de meiden en ik naar de plaatselijke tuinhuisspecialist en kochten daar een paar stevige haken en een houten schommel. De volgende dag ging manlief ermee aan de slag. De pergola bleek wel heel stevig te zijn, het boren van de gaten in de hardhouten balk viel niet mee. En het erin draaien van de haken ook niet. Manlief stond op een keukentrap en kreeg ze er niet in. Ik zou 'm wel even helpen. En dus pakte ik een houten tuinstoel waar ik op ging staan. Net op het moment dat ik de haak in het gat wilde draaien, brak de zitting af. AU! Ik zal niet herhalen welke woorden op dat moment door de tuin vlogen, maar een pijn dat het deed. De meiden zorgden voor zakken ijs en ik strompelde naar de bank, waar ik de rest van de dag maar bleef. Blauw dat mijn been was, helemaal van boven naar beneden. En twee dikke, blauwe vingers. Achteraf gezien ben ik er nog goed vanaf gekomen, maar de eerste paar weken kon ik met goed fatsoen geen jurkje aan.

Gelukkig kreeg manlief het wel voor elkaar en hing de schommel later die middag.

Niet alleen jongste, maar ook oudste heeft er al van genoten. En heel soms zit manlief er zelfs op. Ik waag me er maar niet aan. ;-) Je hoeft het ook niet op te zoeken, he. Ik geniet van de schommel die heel gezellig staat in de tuin en de activiteit erop, terwijl ik heerlijk in de loungehoek zit.

Is het geen fris en zomers plaatje, van jongste in haar gele topje? Het patroon van dit leuke topje is van byClaire. Jongste koos bij Wolplein voor dit mooie, gele garen (Drops Safran).

Het patroon haakt heerlijk weg en ik heb het al een veel kleuren en zelfs al in een gestreepte variant langs zien komen, allemaal even leuk.

Bij jongste staat ie in ieder geval top, zo op haar witte broek en met het zonnetje erop.